حرف دل دارد عزيز مرتضي، آن گُلِ نشکفته حال /با عليِ اصغر آن، شش ماهه که زد، بال بال

خوش به حالت اي علي آغوش مادر رفته اي /حسّ خود را با تبسم ها و اشکت گفته اي

خوش به حالت خنده ي باباي خود را ديده اي /از جمالِ حضرت عباس خنده چيده اي

در کنارت چون رقيه همدم و هم بازيت /بعد گريه مادرت هردم نموده نازيَت

خوش به حالت باعث لبخند مادر بوده اي /در ميان دست هاي مادرت آسوده اي

خود که ميداني چه بر روز من آمد پشتِ در /اي علي با کينه زد او پايِ خود را سمت در

ميخِ در پهلوي مادر را شکست و پاره کرد /ضربه ي آن پست، باباي مرا بيچاره کرد

بعد ضربه کنده شد در ،مادر من زيرِ در /در هجوم اشقيا ،شد ناله هايش بي ثمر

من ميان آن هجوم اشقيا پر پر شدم /اولين قرباني مولاي خود حيدر شدم

اي علي در حقّ ما ظلم و ستم بسيار شد /سهم مادر هاي ما بس خنده ي انظار شد

ناله هاي مادرم زهرا و مام تو رباب /کرده از اندوه، قلبِ نوکرانِ ما کباب

گشته آرام دلم ذکر و دم يا مهديِ اين نوکران /هر که باشد خادمش،باشد ميان عاشقان

اي که باشد افتخارت نوکري بچه هاي مرتضي /من شفيعت ميشوم، در خوف آن روزِ جزا